Un día encontreite
seguramente buscando unha rosa chameite fortemente
porque ti dis que eu son fermosa
o día seguinte,
ti marchastes sen decirme nada
fun buscarte animadamente
na terra floreada
busqueite e busqueite
e non apareceches
e tanto añoreite
recordando todo o que me quixeches
eu seguinte buscando
e te atopei finalmente
e nos imos andando
e eu te miraba sonriente
Que pasada de bonito!
ResponderEliminarNon sabía que escribías cousas tan boas.
Despois de tanto tempo sen publicar nada xa pensei que te esqueceras de como se facía..jej..
Sigue publicando!!!
Como me gusta! Xa vexo que es moi boa facendo poesía, ademais o tema que tratas é moi importante, a amizade é a base da felicidade.
ResponderEliminarPor favor, non deixes de escribir!